Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΜΥΓΩΝ (1954) – ΟΥΙΛΙΑΜ ΓΚΟΛΝΤΙΝΓΚ

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΜΥΓΩΝ (1954) – ΟΥΙΛΙΑΜ ΓΚΟΛΝΤΙΝΓΚ

Έχουμε ξαναπεί ότι υπάρχουν μυθιστορήματα υψηλής λογοτεχνίας τα οποία μπορούν θαυμάσια να συνδυάσουν την ποιότητα με το εύληπτο της αφήγησης και τη δημοφιλία. Αυτό το τονίζουμε διότι υπάρχουν αρκετοί «διανοούμενοι» που αποκηρύττουν μετά βδελυγμίας οτιδήποτε «διαβάζεται» και είναι προσπελάσιμο αναγνωστικά από το ευρύ κοινό, ενώ ανυψώνουν όλα εκείνα τα έργα που μπορούν μόνο να προσεγγιστούν από τους λίγους. Εμείς απλά θα θέσουμε ένα ερώτημα. Πόσο εύκολο είναι άραγε για ένα συγγραφέα να στήσει ένα μυθιστόρημα πλοκής με άρτια αφηγηματικό λόγο και ταυτόχρονα να μπορεί αυτό το έργο να καθιερωθεί σαν ένα από τα σπουδαιότερα αναγνώσματα του 20^ου αιώνα; Ένα έργο που εμπεριέχει βασικά συστατικά οικοδόμησης της ανθρώπινης κοινωνίας και παραθέτει με τον πλέον εύστοχο τρόπο διαχρονικά ερωτήματα μέσα από αλληγορίες και συμβολισμούς;. Ένα από αυτά τα έργα είναι «Ο Άρχοντας των μυγών» του Γκόλντινγκ. Ο συγγραφέας στήνει ένα περιπετειώδες σκηνικό με μια ομάδα παιδιών που βρίσκεται εγκαταλελειμμένη σε ένα νησί εξ΄ αιτίας ενός αεροπλάνου που έπεσε. Τα παιδιά είναι όλα αγόρια, ένα κορίτσι θα δυσχέραινε την προσπάθεια του συγγραφέα να κατευθύνει την αφήγηση σε καθορισμένα μονοπάτια, χωρίς να εμπλέξει το «δαίμονα» του ερωτικού συναισθήματος. Η  βασική αλληγορία στήριξης του έργου είναι σαφής. Το νησί, με κατοίκους τα παιδιά έξι έως 13 ετών, αναπαριστά τη μικρογραφία μιας κοινωνίας που ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι ένας επίγειος παράδεισος τελικά μετατρέπεται σε κόλαση. Διότι μπορεί ο άνθρωπος κατά τον Λοκ, να γεννιέται tabula rasa, σε ότι αφορά τη γνώση, αλλά δεν μπορεί να εμποδίσει το ορμέμφυτο να κυριαρχήσει. Και αυτό συνήθως έχει σαν βάση όλα εκείνα τα πρωτόγονα ένστικτα κυριαρχίας που βασίζονται στην επιβολή, την κυριαρχία και εν τέλει τον φόβο. Όλο το μυθιστόρημα είναι γεμάτο συμβολισμούς με κυριότερη την αρχετυπική παρουσία του Βελζεβούλ του «Άρχοντα των μυγών», που καταφέρνει να φυτέψει το σπόρο της διχόνοιας και να μετατρέψει την αρμονική συνύπαρξη σε αγώνα επιβολής και κατάληψης της «εξουσίας». Γι αυτό αρκεί η τρομακτική παρουσία μιας γουρουνοκεφαλής, ενός συλλέκτη μυγών, και καταστροφέα ψυχών.

Βέβαια οτιδήποτε για να γίνει επιτυχία πρέπει να καταφέρει να στρέψει και τα φώτα της κοινής γνώμης πάνω του. Γι αυτό φρόντισε ο Έλιοτ αρχικά και η έκδοση του στην Αμερική αργότερα, το 1959, όπου και κατέστησε το βιβλίο δημοφιλές στην αμερικανική νεολαία.

Ουίλλιαμ Γκόλντινγκ (1911 – 1993)(wiki)

Ο σερ Ουίλιαμ Τζέραλντ Γκόλντινγκ (William Gerald Golding, 19 Σεπτεμβρίου 1911 – 19 Ιουνίου 1993) ήταν Βρετανός μυθιστοριογράφος και ποιητής, ο οποίος τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1983. Επίσης, το 1980 κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Μπούκερ, για το μυθιστόρημα The Rites of Passage. Η συχνά αλληγορική πεζογραφία του Γκόλντινγκ κάνει ευρεία χρήση υπαινικτικών αναφορών στην κλασική λογοτεχνία, στην μυθολογία, και στο Χριστιανικό συμβολισμό. Αν και δεν υπάρχει ευδιάκριτη σύνδεση μεταξύ των μυθιστορημάτων του και η τεχνική του ποικίλει, ο Γκόλντινγκ ασχολείται κυρίως με την έννοια του κακού και καταλήγει με κάτι που έχει χαρακτηριστεί ως ένα είδος σκοτεινής αισιοδοξίας.