ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ (Ιάσων Ευαγγέλου, κριτική, 2005)

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ (Ιάσων Ευαγγέλου, κριτική, 2005)

Από τις εκδόσεις «ΟΞΥ», (Αθήνα, 2005),, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο σταθμός στη Λογοτεχνία του Φανταστικού: «Οι Δρόμοι του Φανταστικού» με πολύ αξιόλογα θεωρητικά κείμενα και δοκίμια πολλών αξιόλογων πνευματικών ανθρώπων και με τέσσερα δοκιμιακά μελετήματα του ίδιου του συγγραφέα.  1) Εισαγωγή στο Φανταστικό 2) Η έννοια του τρόμου στο φανταστικό 3) Ο λογοτέχνες του αλλόκοτου: Εντγκαρ Αλλαν Πόε, Χάουαρντ Φίλιππς Λάβραφτ  και 4) Ο πρωτοπόρος του φανταστικού Έρνεστ Χόφμαν.

Τόσο η «Εισαγωγή στη Φανταστική λογοτεχνία», όσο και η εστίαση στα πρόσωπα και το έργο των πρωτοπόρων -  θεμελιωτών θεμελιωτών της, από τον συγγραφέα Γιώργο Πολ. Παπαδάκη είναι άψογη από την άποψη της γλωσσικής διατύπωσης, των ιστορικών στοιχείων, της διεισδυτικής έρευνας και ψυχολογικής ανάλυσης των μορφών και της δημιουργίας των λογοτεχνών που σκιαγραφεί. Η σωστή τοποθέτηση των θεωρητικών απόψεων, η οικονομία του ύφους και η εγκυκλοπαιδική τεκμηρίωσηπου διαπιστώνει κανείς στα κείμενα του συγγραφέα, είναι από τα βασικά στοιχεία που κάνει το βιβλίο αυτό ευκολοδιάβαστο, όσο και ένα θησαύρισμα γνώσεων, κρίσεων και τέρψεων.

Το βιβλίο εμπεριέχει – μεταξύ των άλλων – κι ένα διήγημα του συγγραφέα: «Τα όνειρα στο σπίτι, βόρεια του Πλάντον». Σε αυτό διακρίνει κανείς εκτός από την αφηγηματική αρτιότητα του λογου, την υποβολή των προσώπων και των επεισοδίων , την έξαρση της λεπτομέρειας, την ευρηματική εικονοπλασία, και προπαντώς την εξισορρόπηση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στο τραγικό και το τερατώδες. Είναι γνωστό πως οι «αισθητικές κατηγορίες» ( που συνθέτουν την συγκίνηση μας όταν αντικρύζουμε το «Ωραίο»)  είναι – μαζί με τις αποχρώσεις τους – πάρα πολλές που η κλασική διαίρεση τις συγκεντρώνει σε τέσσερεις ενότητες: Το υπέροχο, το χαριτωμένο, το τραγικό, το κωμικό. Μέσα στην περιοχή του τραγικού (που είναι το έντονα λυπηρό, το δραματικό, το φριχτό)   και στον ακραίο χώρο της βρίσκεται το τερατώδες (που είναι το φρικιαστικό, το θηριώδες, το απωθητικό, το μακάβριο, grand guinolesque, το οποίο στην υπερβολή του παύει πλέον να είναι αισθητικό και γίνεται αντιαισθητικό). Τα τερατώδη θέματα μας προκαλούν τρομερή έκπληξη και δυσάρεστο φόβο, αλλά όχι αισθητική συγκίνηση ή ηθική αγωγή της ψυχής ( κυρίως όταν αυτά τα θέματα υψώνονται σε αυτοσκοπό). Αποβλέπουν μόνο στην νευρική διέγερση – έως το παθολογικό – και όχι στην «κάθαρση της ψυχής»  σε «δι ελέου και φόβου» κατά τον Αριστοτέλη. Ο Παπαδάκης βρίσκει την τέλεια ισορροπία, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα της εποχής του 19^ου αιωνα, χωρίς να φτάνει στην υπερβολή, με μόνο γνώμονα την δημιουργία σασπένς και μυστηρίου. Έτσι δημιουργεί πραγματική αισθητική απόλαυση.

                                                                                                                    Ιάσων Ευαγγέλου

 Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991-1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ" και η "γνωμική ποίηση": ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού). Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο ΝΟΒΕL Λογοτεχνίας (για τα έτη 2013, 2014).