«Δεκαπέντε βήματα προς την άβυσσο», του Γιώργου Πολ. Παπαδάκη, εκδ. Μωραΐτης (του Πάνου Τουρλή)

 

«Δεκαπέντε βήματα προς την άβυσσο», του Γιώργου Πολ. Παπαδάκη, εκδ. Μωραΐτης

Μια αρκούδα επιτίθεται σε κυνηγούς της Αλάσκας. Δικηγόρος κλείνεται σε άσυλο. Ένα παλιό αρχοντικό κρύβει θανάσιμα μυστικά. Ένας άντρας πέφτει θύμα κατάρας και χάνει τη γεύση του. Ένας σκύλος επιστρέφει στο αφεντικό του μετά τον θάνατό του. Υπάρχει ο κόμης Δράκουλας ή η μορφή του είναι απότοκο μυθευμάτων; Αυτές και άλλες ιστορίες ξεδιπλώνονται στην ατμοσφαιρική συλλογή διηγημάτων που έγραψε ο Γιώργος Πολ. Παπαδάκης κι είναι γεμάτες σασπένς, τρόμο, ανατροπές και απρόσμενα φινάλε.

Βιβλίο Δεκαπέντε βήματα προς την άβυσσο 
Συγγραφέας Γιώργος Πολ. Παπαδάκης
Κατηγορία Συλλογή διηγημάτων / Τρόμου
Εκδότης Μωραΐτης
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής

Η συλλογή αποτελείται από δεκαπέντε διηγήματα μεσαίας έκτασης, δηλαδή μεταξύ 10 και 20 σελίδων, που όλα τους διαδραματίζονται στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αγγλία. Ρεαλισμός, κινηματογραφικές σκηνές, γρήγορη γραφή, σωστή «σκοτεινή» ατμόσφαιρα, ιδανική μίξη κατάρας, μαύρης μαγείας και της καθημερινότητας εκείνης της εποχής, εναλλαγές σκηνών, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ποικίλη θεματολογία, κλιμακωτές εξελίξεις που δεν προϊδεάζουν για τη συνέχεια είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας ανθολογίας κειμένων που με ξενύχτησαν και μου χάρισαν πολλές ανατριχίλες. Η γραφή ζωντανεύει με τέχνη και αφηγηματική δεινότητα τις διάφορες συνθήκες και εποχές, οι χαρακτήρες παρουσιάζονται με διεισδυτικά ψυχογραφήματα και οι ιστορίες ξεδιπλώνονται με τρόπο που δημιουργεί αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω αλλά και για το τι κρύβεται πίσω από τα όσια διαδραματίζονται. Επίσης, σε κάποια κείμενα παρατηρούμε κοινούς άξονες, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την απόλαυσή τους, μιας και η φαντασία του συγγραφέα είναι ανεξάντλητη: σε κάποιες υπάρχει προοικονομία αλλά η εξιστόρηση μας κάνει να αναρωτιόμαστε για το πώς φτάσαμε ως το σημείο καμπής με το οποίο ξεκινάνε, σε κάποια διηγήματα ο ήρωας έχει μια καλή ζωή όμως κάτι γίνεται κι αρχίζει να καταστρέφεται ή καταφεύγει στο όπιο χωρίς να είναι αυτό η αιτία της καταστροφής του, σε άλλα ο ήρωας έχει φτάσει στο κατώτατο σημείο κι αποφασίζει να γράψει την εμπειρία του ως παρακαταθήκη για όσους διαβάσουν το σημείωμα κλπ.

Στα «Δεκαπέντε βήματα προς την άβυσσο» ταξιδεύουμε από την Αλάσκα στη Βιρτζίνια κι από κει στο Λονδίνο, στην Κορνουάλη αλλά και στα Καρπάθια. Ζώα και άνθρωποι, μέντιουμ και σεάνς, στοιχειωμένα σπίτια, φαντάσματα και σκιές, παιχνίδια του μυαλού και ανυπόστατες φήμες, άντρες και γυναίκες, επιτυχίες και καταστροφές, τιμωρίες και αποδράσεις, φυλακές και βάλτοι ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και με ταξίδεψαν σε κόσμους μυστηριακούς, επικίνδυνους, φαινομενικά αθώους και άκρως συναρπαστικούς.