ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Το «μυστήριο του κίτρινου δωματίου», αποτελεί αξιόλογο δείγμα γραφής του συγγραφέα του «Φαντάσματος της Όπερας» Gaston Leroux. Όλο το βιβλίο περιστρέφεται γύρω από μια απόπειρα δολοφονίας που λαβαίνει χώρα σε ένα μικρό κίτρινο δωμάτιο, με τον δράστη να έχει καταφέρει να ξεφύγει μέσα από αυτό.

Η γραφή του Leroux  κυμαίνεται στο κλασικό ύφος των συγγραφέων του 19^ου αιώνα, με τις αναλυτικές περιγραφές και την έμφαση στη λεπτομέρεια. Οι πρωταγωνιστές του έργου, ο δημοσιογράφος με το «αστυνομικό μυαλό» Ρουλεταμπίλ και ο διάσημος ντετέκτιβ Φρεντερίκ Λαρσάν έχουν αναλάβει να επιλύσουν την υπόθεση. Η αφήγηση εκτυλίσσεται ομαλά και προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, η έλλειψη όμως σκηνών δράσης και μεγάλων ανατροπών δημιουργούν «κοιλιά» στην ανάγνωση του κειμένου μέχρι και τα δύο τρίτα του έργου. Στο τελευταίο  τρίτο, η πλοκή κορυφώνεται με ανατροπές και κατακόρυφη αύξηση του ενδιαφέροντος. Ο συγγραφέας με έντεχνο τρόπο κορυφώνει την αγωνία η οποία αφορά δυο σημεία: α) Το ποιος είναι ο υποψήφιος δολοφόνος β) Πως κατάφερε να ξεφύγει από το κίτρινο δωμάτιο. Στο τέλος ανατρέποντας κάθε πιθανή πρόβλεψη ακούγεται στο δικαστήριο το όνομα του δολοφόνου.

Μτφρ: Βαγγέλης Γιαννίσης

«Μόλις είχα αρχίσει να συνέρχομαι από την έκπληξη που μου προκάλεσε αυτή η νέα ανακάλυψη, όταν ο Ρουλεταμπίλ με έπιασε από τον ώμο και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στο δωμάτιό του.

«Τι θα κάνουμε εκεί;»

«Θα εξετάσουμε το συμβάν».

Ομολογώ ότι δεν ήμουν σε κατάσταση να σκεφτώ, ούτε μπορούσα να καταλάβω πως ο Ρουλεταμπίλ  κατάφερνε να σκεφτεί ήρεμα, την ώρα που ήξερε ότι η δεσποινίς Στάγκερσον ήταν στα πρόθυρα του θανάτου. Ο αυτοέλεγχός του ήταν ανεξάρτητος. Κλείνοντας την πόρτα του δωματίου του, μου έκανε νόημα να καθίσω σε μια καρέκλα και αφού κάθισε και εκείνος μπροστά μου, πήρε τη πίπα του. Καθίσαμε για λίγο σιωπηλοί, και μετά κατέρρευσα – κοιμήθηκα…»