ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ – ΜΠΡΑΜ ΣΤΟΟΥΚΕΡ (εκδ. Στοχαστής)

ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ – ΜΠΡΑΜ ΣΤΟΟΥΚΕΡ

 Ένα λογοτεχνικό  έργο συνήθως κρίνεται ως «μεγάλο», αν εξαιρέσεις τα τυπικά φιλολογικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν ως τέτοιο, από την απήχησή του στο βάθος του χρόνου αλλά και από την όποια επιρροή του σε μεταγενέστερους συγγραφείς. Ο «Δράκουλας» θεωρείται το αριστούργημα της φανταστικής λογοτεχνίας του 19^ου αιώνα. Γραμμένο σε μορφή αποσπασμάτων ημερολογίου κατατάσσεται στο είδος του επιστολικού μυθιστορήματος.

Το έργο του Στόουκερ επηρέασε ως γνωστόν όχι μόνο άλλους συγγραφείς του φανταστικού του 20^ου αιώνα αλλά και την κινηματογραφική βιομηχανία μέχρι τις μέρες μας. Το ρομαντικό στοιχείο με τα γοτθικά χαρακτηριστικά εξακολουθούσε να κυριαρχεί στη βικτοριανή Αγγλία των τελών του 19^ου αιώνα, ακόμα και σε έργα κλασικών συγγραφέων όπως ο Όσκαρ Ουάιλντ. Έτσι δεν κάνει εντύπωση πως πολλά χρόνια μετά την έλευση του «ρεαλισμού» στη λογοτεχνική σκηνή υπήρχαν συγγραφείς που επέμεναν χρησιμοποιώντας στοιχεία στα έργα τους που παρέπεμπαν στη δημιουργία υποβλητικής ατμόσφαιρας και τρόμου ή σωστότερα φρίκης.

Είναι γνωστό ότι ο συγγραφέας ενεπνεύσθη το έργο από τον βοεβόδα πρίγκηπα της Βλαχίας , Βλαντ Τσέπες τον Παλουκωτή και τον αιμοδιψή χαρακτήρα του. Ταυτόχρονα είχε ήδη επιρροές από το φανταστικό και τη λογοτεχνία του τρόμου από την «Καρμίλλα» του Λε Φανού αλλά και το «Βρυκόλακα» του Τζών Πολιντόρυ. Η δουλειά του Στόουκερ θεωρείται αξιοσημείωτη, κυρίως στον τομέα της έρευνας γύρω από τους βαλκανικούς μύθους. Έστησε έτσι το κατάλληλο σκηνικό στην Τρανσυλβανία με φολκλορικά και αρχετυπικά στοιχεία που έντυναν κατάλληλα το γοτθικό σκηνικό: Βρυκόλακας, πύργος, τσιγγάνοι, λύκοι, νεκροταφείο, ψυχιατρείο!  Από την άλλη πλευρά η εξέλιξη της επιστήμης και η πίστη στο ανθρώπινο πνεύμα (Βαν Χέλσιγκ) έρχεται σε αντιπαράθεση με το «σκότος» και τελικά επικρατεί. Δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα μυθιστόρημα το ερωτικό στοιχείο το οποίο ο Στόουκερ εμφανίζει και στις δυο του εκφάνσεις: τη ρομαντική τρυφερή αγάπη σε αντιπαράθεση με τη σαγήνη και το σεξουαλικό πόθο.

Ο Βαν Χέλσιγκ δεν αποτελεί μόνο τον εκπρόσωπο της επιστήμης και τον αντίπαλο του σκοταδισμού στο έργο. Ταυτόχρονα αποτελεί το σύμβολο του «ανοιχτού μυαλού» αποδεχόμενος ότι κάποιες φορές υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με τους φυσικούς νόμους. Μέσα από αυτό τον χαρακτήρα ο Στόουκερ «πέρασε» τα δικά του μηνύματα για τις δικές του αποκρυφιστικές ενασχολήσεις. Ο Βαν Χέλσινγκ «είναι» ο ίδιος ο Στόουκερ

Όταν ο  Δράκουλας δεν αποτελεί απειλή μόνο για τον Τζόναθαν Χάρκερ και την οικογένεια του, αλλά πλέον για ολόκληρο το Λονδίνο, τότε υπάρχει ολική κινητοποίηση. Το τέρας πρέπει να εξοντωθεί! Εδώ ο Δράκουλας παρουσιάζεται σαν μολυσματική ασθένεια που εξαπλώνεται σταδιακά αλλά ευτυχώς τελικά βρίσκεται το αντίδοτο κατά της.

Απόσπασμα: μτφρ: Ανέττα Καπόν

«Αυτό που είδα ήταν το κεφάλι του Κόμη να βγαίνει από το παράθυρο. Δεν είδα το πρόσωπο, αλλά τον αναγνώρισα από το σβέρκο και την κίνηση των ώμων και των χεριών. Όσο για τα χέρια δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία γιατι το είχα παρατηρήσει πολλές φορές. Στην αρχή μου φάνηκε ενδιαφέρον και περίεργο, γιατί είναι καταπληκτικό πως ένα τόσο μικρό θέμα, μπορεί να κινήσει την προσοχή και το ενδιαφέρον ενός αιχμαλώτου. Αλλά το ενδιαφέρον μου έγινε αποστροφή και φρίκη όταν είδα τον άνθρωπο ολόκληρο να βγαίνει απ’ το παράθυρο και ν’ αρχίζει να σέρνεται  στο τείχος του πύργου πάνω από κείνη την τρομερή άβυσσο, με το κεφάλι κάτω, και το μανδύα του απλωμένο γύρω σαν τεράστια φτερά. Στην αρχή δεν πίστευα στα μάτια μου. Νόμισα ότι με γελούσε το φεγγαρόφωτο, ή ότι οι σκιές δημιουργούσαν περίεργα σχήματα, συνέχισα όμως να κοιτάω, και δεν ήταν αυταπάτη. Είδα τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών να γραπώνονται στις γωνίες της πέτρας που με τα χρόνια είχε μείνει χωρίς σοβά, κι έτσι, χρησιμοποιώντας, κάθε προεξοχή κι ανωμαλία τον είδα να κατεβαίνει με αρκετή ταχύτητα όπως κινούνται οι σαύρες πάνω στον τοίχο».

μικρό βιογραφικό

Ο Αβραάμ "Μπραμ" Στόουκερ ήταν Ιρλανδός συγγραφέας τρόμου που γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1847 στο Κλόνταρφ της Ιρλανδίας και πέθανε στις 20 Απριλίου του 1912 στο Λονδίνο της Αγγλίας.

Γονείς του ήταν ο Αβραάμ Στόκερ (γεννήθηκε το 1799, παντρεύτηκε το 1844 και πέθανε το 1876) και η Σάρλοτ Ματίλντα Μπλέικ Θόρνλεϋ (1818-1901). 

Ο Στόκερ το 1878, όταν εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος στο Δουβλίνο, έγραφε κριτικές θεάτρων στην εφημερίδα The Dublin Mail, που ο ιδιοκτήτης της ήταν ο συγγραφέας τρόμου Τζόσεφ Σέρινταν λε Φανού.

Το 1878 παντρεύτηκε την Φλόρενς Μπάλκομπ, που ήταν πρώην σύζυγος του Όσκαρ Ουάιλντ. Το ζευγάρι μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου ο Στόκερ έγινε για 27 χρόνια διευθυντής επιχειρίσεων του Θεάτρου Λυσόμ, ιδιοκτησία του Άγγλου ηθοποιού και φίλου του Στόκερ, Χένρι Ίρβινγκ.

Ο Στόκερ απέκτησε ένα μονάχα παιδί, τον Ίρβινγκ Νοέλ Στόκερ, που γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου το 1879.

Ο Μπραμ Στόκερ είναι πιο γνωστός για τη συγγραφή του διάσημου μυθιστορήματος τρόμου: Δράκουλας.