Η αληθινή ζωή για τον Ούτς δεν βρίσκεται στο παρόν: στην μεταπολεμική
κομμουνιστική Πράγα, ούτε στο πρόσφατο ναζιστικό παρελθόν. Η ζωή κρύβεται στην
εσωτερική συνομιλία με τις πορσελάνες Μάισεν τις οποίες συλλέγει μετά μανίας.
Το πάθος του για τις πορσελάνες είναι τόσο μεγάλο ώστε βρίσκει τρόπους να
ταξιδεύει στη δύση για να βρει σπάνια κομμάτια που θα προσθέσει στη συλλογή
του. Πάντα όμως επιστρέφει, παρ’ όλες τις σκέψεις του για διαφυγή, διότι
γνωρίζει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τις πορσελάνες. Οι αναπαραστάσεις των
φυσιογνωμιών στις πορσελάνες τον μεταφέρει πίσω στο χρόνο στο 17ο
και στο 18ο αιώνα, σε μια εποχή τόσο διαφορετική μα και τόσο όμοια
σε αρκετά σημεία με την σημερινή.
Οι πορσελάνες για τον Ουτς είναι ζωντανά πλάσματα. Κάθε μια από αυτές
αποτελεί και ένα κομμάτι του εαυτού του. Ήταν τοποθετημένες με μεγάλη προσοχή
σε ράφια και θυμόταν την απόκτηση της κάθε μιας ξεχωριστά. Ο Ουτς ήταν κάτι
παραπάνω από έναν απλό συλλέκτη έργων τέχνης, ήταν εραστής της ιδέας της
πορσελάνης με τον πλατωνικό τρόπο. Ομολογεί σε κάποιο σημείο του βιβλίου :
«Η λαχτάρα για την πορσελάνη είναι όπως όταν λαχταράει κανείς πορτοκάλια».
Το κείμενο του Chatwin, ρέει από την αρχή έως το τέλος σαν παχύρρευστη λάβα
που ξέρει όμως που θα χυθεί και τι σχήμα θα προσδώσει. Η γλώσσα του είναι
δομημένη άψογα, το στυλ του κοφτό και ξεκάθαρο, ενώ η χρήση της παρομοίωσης και
της μεταφοράς είναι υποδειγματική.
Μτφρ: Τερέζας Πεκιαρέλι
«Ομολόγησε πως τον είχε μαγέψει η
ζωτικότητα της μύγας. Ήταν του συρμού στους συναδέλφους του εντομολόγους – και
ιδίως στα μέλη του Κόμματος – να επικροτούν τη συμπεριφορά των κοινωνικών
εντόμων: του μυρμηγκιού, της μέλισσας της σφήκας και άλλων ειδών των
Υμενόπτερων, τα οποία οργανώνονται σε πειθαρχημένες κοινωνίες.
-
Η μύγα όμως, είπε ο Ορλικ, είναι αναρχική.
-
Σσστ! Έκανε ο Ούτς. Μη λες αυτή τη λέξη!
-
Ποια λέξη;
-
Αυτή τη λέξη
-
Ναι, ναι, ο Όρλικ, ανέβασε τη φωνή μια οκτάβα πιο
πάνω. Θα τη λέω Η μύγα είναι αναρχική. Έχει ανεξάρτητο χαρακτήρα. Η μύγα είναι
ένας Δον Ζουάν».
Σύντομο βιογραφικό
Ο Μπρους Τσάτουιν (1940-1989) γεννήθηκε κοντά στο Σέφιλντ της Αγγλίας και
πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας. Το πρώτο βιβλίο του Τσάτουιν που εκδόθηκε ήταν η
"Παταγωνία", 1977. Ακολούθησαν "Ο αντιβασιλέας της Ουίντα",
1980, "Στον μαύρο λόφο", 1982, "Παταγωνία, ξανά", 1985,
"Τα μονοπάτια των τραγουδιών", 1987, και "Ουτς", 1988. Μετά
τον θάνατό του κυκλοφόρησαν τα έργα του "Τι γυρεύω εδώ;", 1989,
"Φωτογραφίες και σημειωματάρια", 1993, "Ανατομία του
αεικίνητου", 1997. Το 1999 εκδόθηκε η βιογραφία του, "Bruce Chatwin: a Βiography" (ελλ. εκδ. "Μπρους Τσάτουιν", Χατζηνικολή, 2001), γραμμένη από τον
Nicholas Shakespeare.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου