ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

ΠΕΔΡΟ ΠΑΡΑΜΟ

ΠΕΔΡΟ ΠΑΡΑΜΟ – ΧΟΥΑΝ ΡΟΥΛΦΟ
Το «Πέδρο Πάραμο» δεν είναι ένα συμβατικό μυθιστόρημα. Είναι ένα έργο έκφρασης συναισθημάτων, δοσμένο με ποιητικό τρόπο. Ανήκει στο κίνημα του «μαγικού ρεαλισμού» που αναδεικνύει, το μη ρεαλιστικό ή το αλλόκοτο σαν κάτι φυσικό, μέσα στη ροή αφήγησης. Δεν πρέπει ο αναγνώστης να εμπλέξει τον «μαγικό ρεαλισμό» με την φανταστική λογοτεχνία, διότι εκεί το υπερφυσικό στοιχείο αναδεικνύεται κυρίαρχο και αναταράσσει τα ύδατα του ρεαλιστικού κόσμου (π.χ ένα στοιχειωμένο σπίτι όπου τα φαντάσματα καταδιώκουν τους ενοίκους). Στο «μαγικό ρεαλισμό» η θεματική δεν λειτουργεί έτσι. Για παράδειγμα στο Πέδρο Πάραμο υπάρχουν φαντάσματα αλλά το πρωτεύον στοιχείο δεν είναι η υπερφυσική λειτουργία τους, αλλά το ευρύτερο πλαίσιο ένταξης τους στο αφήγημα και η έκφραση συναισθημάτων και άλλων βαθύτερων λειτουργιών μέσα από αυτό. Στην πραγματικότητα το βιβλίο πραγματεύεται το οικουμενικό θέμα του θανάτου και του «κάτω κόσμου» μέσα από την τοπική κοινωνία ενός μεξικάνικου χωριού.
Το μυθιστόρημα αυτό, έχει σαν θέμα την αναζήτηση ενός πατέρα από τον γιό του, βάση της υπόσχεσης που έδωσε στην ετοιμοθάνατη μητέρα του. Ο γιος στην ουσία επιχειρεί μια κατάβαση στον Άδη, με έναν όμως τρόπο, πρωτοποριακό, όπως τον προσδίδει ο Ρούλφο, που ανατρέπει τα μέχρι τότε μυθιστορηματικά δεδομένα. Οι συνδιαλέξεις του πρωταγωνιστή με τα πνεύματα των νεκρών, μέσα από ευφάνταστους διαλόγους, τοποθετημένους σε ένα περιβάλλον πάνω από χρόνο και τόπο, καθιστούν την ανάγνωση απολαυστική. Η δυσκολία στην προσέγγιση του βιβλίου δεν έγκειται στην γλώσσα αλλά στις χρονικές μετατοπίσεις που κάνει ο συγγραφέας, με αρκετά «μπρος – πίσω» γι αυτό ίσως χρειαστεί και δεύτερη και αλλά και τρίτη ανάγνωση. Θεωρούμε πως ένα βιβλίο που συντάραξε τον Μάρκες αλλά και τους περισσότερους λατινοαμερικάνους - και όχι μόνο – συγγραφείς δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη. Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Ο συγγραφέας Χουάν Ρούλφο θεωρείται πλέον θρυλική μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μέσα από αυτό και μόνο το έργο μιας και η λογοτεχνική παραγωγή του υπήρξε ελάχιστη.

1 σχόλιο:

  1. Με το ΄''ΠΈΔΡΟ ΠΑΡΑΜΟ''μεταβαίνεις σε έναν τόπο ανοίκειο, σε έναν κύκλο μαγικό που η άκρη του όμως εφάπτεται του πιο μύχιου δικού σου. Είναι ένας Στάλκερ, ένας ξένος παντάξενος που ακρακουμπάει τη μαντίλα εφτά γενιών μαυροφορεμένης βάβως θωπεύοντας το σκληρό κουκούτσι της ύπαρξής σου.Γίνεσαι κοινωνός μιας αλχημείας που θα 'θελες να μην τέλειωνε ποτέ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ο ΜΕΣΟΣ ΝΕΟΗΛΙΘΙΟΣ ΚΙ Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ

  Ο ΜΕΣΟΣ ΝΕΟΗΛΙΘΙΟΣ ΚΙ Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ Δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να μη μπαίνει στη διαδικασία να κρίνει κάποιος. Φυσικά μπορεί να κρίνει κ...