Ένα ακόμη μικρό αριστούργημα του Ντ Χ Λόρενς, του δημιουργού του κορυφαίου μυθιστορήματος του 20 αιώνα, "ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ. Ο Λόρενς παρότι μοντερνιστής, καταφέρνει να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον για την υπόθεση, με μοχλό την ευρηματικότητα. Αυτός ο συγγραφέας τα "έχει όλα", γλώσσα, στοχασμό, χαμηλότονο λυρισμό και πλοκή. Στην ιστορία αυτή μας δείχνει το χάσμα που χωρίζει 2 άντρες 20 και 40 ετών. Ο 40χρονος είναι αξιωματικός του πρωσσικού στρατού και ο 20χρονος η ορντινάντσα του. Η πρωτοτυπία έγκειται στο πως ο συγγραφέας δείχνει την ένταση που γιγαντώνεται ανάμεσά τους, μέσα από την σιωπή. Είναι καταπληκτικό το πως ο Λόρενς "περιγράφει τη σιωπή".
"Πήγαινε στο πανδοχείο και φέρε μου..." ο αξιωματικός έδωσε τις διαταγές του. "Γρήγορα" πρόσθεσε.
Στην τελευταία λέξη η καρδιά του υπηρέτη αναπήδησε σαν φλόγα και αισθάνθηκε τη δύναμη να ξαναγυρίζει στο κορμί του. Έκανε μεταβολή πειθαρχώντας μηχανικά, και ρίχτηκε σε ένα βαθύ τρέξιμο στην κατηφόρα μοιάζοντας σχεδόν σαν αρκούδα, με το παντελόνι του να σακκουλιάζει πάνω στις στρατιωτικές μπότες του. Και ο αξιωματικός παρακολούθησε αυτήν την άσκεφτη και ξέφρενη κατεβασιά μέχρι το τέλος. Αλλά μόνο εξωτερικά, το σώμα του υπηρέτη πειθαρχούσε τόσο ταπεινά, τόσο μηχανικά. Μέσα του είχε σχηματιστεί σιγά - σιγά ένας πυρήνας όπου, συμπαγής και συμπυκνωμένη βρισκόταν όλη η ενέργεια αυτής της νεαρής ύπαρξης."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου