ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ - ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ

Από τις πρώτες πληροφορίες που άντλησα πρέπει τούτο το πόνημά  να είναι το πρώτο του ποιητή, το οποίο δεν μου έδωσε την εντύπωση ενός πρωτολείου έργου αλλά ένα έργο ενός ώριμου και φτασμένου δημιουργού. Η ποίησή του λαγαρή, έχει μία πολυμέρεια ενός λόγου βιωμένου, υψηλό λυρισμό και  έξαρση, άγρυπνη συνείδηση, υψηλή πνοή συνειδησιακή κρίση,  οντολογικό βάθος και μεταφυσική εμβάθυνση.  Αμέσως μας  κέρδισε με τον αποφθεγματικό λόγο του ως και τις συγκλίνουσες και συγκοινωνούσες διαστάσεις των σκέψεών του  αφού με νηφαλιότητα και ωριμότητα αγγίζει τις άξιες της  ζωής και με υψηλή στόχαση, καταθέτει τις αποτιμήσεις σου.

Εκφράζεται σαν γνήσιος οραματιστής με «παιδική αθωότητα» δέχεται να μπει και να υπηρετήσει το παιδί και να του μεταφέρει των ιδιαιτέρων αξιώσεων τις απαιτήσεις του. Είμαι υπερήφανος που γνωρίζω το δημιουργό μέσα από το στίχο του μέσα εις τον οποίον εξομολογείται ο βλεπόμενος και μη κόσμος της ψυχής του. Η πρώτη εντύπωση που απεκόμισα διαβάζοντάς τον μου έδωσε την αίσθηση ότι επρόκειτο περί ερωτικής ποιήσεως, όμως μελετώντας πιο βαθιά το λόγο του διαπίστωσα πως αγκαλιάζει τα πολλά προβλήματα της ζωής και ότι προβληματίζει τον ίδιο. Διέκρινα έναν αυθορμητισμό, συναίσθηση στη σκέψη και το στοχασμό. Μια έγνοια για τον άνθρωπο, ένα πνευματικό ήθος, αξιoπρέπεια και φιλοσοφική ενατένιση. Πρόσεξα τις μεγάλες του αγωνίες, τις ιαχές χαράς, τη διαρκή του αναζήτηση και θαλπωρή, τη βαθιά του στόχαση και τους "αίτιους" ιδεοψυχαναγκασμούς που δέχεται ή που θα θελήσουν κάποιοι να του επιβάλλουν και να του υποθηκεύσουν το αύριο των αξιών και ιδεών του μέσα σ' ένα κόσμο θνησιγενών θεωριών και να τον γεμίσουν με ασυνέπεια λόγου και έργου, Πέραν όλων αυτών των εντυπώσεών μου θεωρώ πως τόσο η ελευθέρα αλλά και η παραδοσιακή του ποίηση έχει τέχνη και τεχνική, έχει μιά σαφήνεια, γνώση, ειλικρίνεια, ποιητικό οραματισμό, νοηματική συμπύκνωση, συνειδησιακή φόρτιση, αφοσίωση και συνέπεια. Είναι δεμένος με την παράδοσή μας ο λόγος του, οι αξίες και ιδέες του. 

Δεν μοιρολατρεί δέχεται τις εμπειρίες του παρελθόντος, τις κρατάει σερμαγιά, θέλει αρυτίδωτη τη νιότη και με ψυχικό αναπαλμό και ευγνώμονη διάθεση πορεύεται μέσα στα δυσμενή τεκταινόμενα και αφήνει αχαλίνωτο το όνειρο για να κουρνιάσει σ'A ένα καλύτερο αύριο που του ανήκει. Πιστεύει πως οι διαχρονικές πνευματικές αξίες δεν υποστέλλουν τη σημαία και δεν επιθυμεί σαν ελεύθερος άνθρωπος να νιώθει αυτό το αίσθημα της ιδιοκτησίας. Δεν μένει εις το χτές δεν επιθυμεί το πίσω και γι αυτό πορεύεται με αισιοδοξία να θωπεύσει την πορεία του αύριο.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ - Σεπτέμβριος 2001 - Κυριάκος Βαλαβάνης.